อาชีพน่าอิจฉา...อิจฉาจัง ตอนที่ 1

จากชื่อเรื่องที่คุณเห็น เราคงไม่ต้องเสียเวลาอธิบายกันให้ยืดยาดมากความ แต่จะขอเตือนไว้อย่างหนึ่งก่อนขยับสายตาอ่านเนื้อหาหน้าถัดจากนี้ว่าให้หาน้ำแข็งเย็นๆมาเตรียมประคบลูกตาเอาไว้ เพราะเผลอๆคุณอาจรู้สึกอิจฉาอาชีพของพวกเขาเหล่าเธอจนตาร้อนและหนังตาเป็นแผลพุพองได้ไม่มากก็น้อย

ป.ล. ด้วยรักและห่วงใยจากเจ้าของเว็บ เราจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น หากคุณมีอาการบาดเจ็บที่เกิดจากความตาร้อนของตัวคุณเอง - ฮา

บรรณาธิการนิตยาสาร

อาชีพนี้หลักๆทำอะไรบ้าง?
งานหนักมาก ต้องเลือกหญิง (หัวเราะ) ต้องหาสาวเป็นงานหลักเลยครับ เพราะว่าต้องหาคนถ่ายมาลงเล่ม สมมุติเดินไปไหนมาไหน "น้องถ่ายไหม?" ซึ่งส่วนใหญ่จะให้ทีมที่เป็นผู้หญิงเข้าไปคุยก่อนเบื้องต้น แต่ถ้าเกิดเขาสนใจก็โอเคมาคุยรายละเอียดกัน งานหลักๆก็นี่แหละครับ ดูสาวกับกินเหล้า ไปกิน ดื่ม เที่ยว

ทำตรงนี้กับภาพที่ออกมา ไม่กลัวเสีย Look เหรอ?
โห ผมว่าเป็นปมเด่นนะ ไม่ใช่ปมด้อย คือผมค่อนข้าง Friendly อยู่แล้ว เวลาไปกินเหล้าตอนกลางคืนส่วนใหญ่ก็จะมีคนมาทักแต่ทักแบบแปลกๆก็มี มาขอลายเซ็นต์ก็มี บางคนก็ชอบนะที่เป็นอย่างนี้ เพราะเขาบอกว่าธรรมดามันน่าเบื่อ แต่เคยไปเลานจ์อยู่ที่หนึ่งแล้วมีเพื่อนของเด็กเลานจ์เขาพูดว่า "เธอ นี่ไงๆ คนในหนังสือที่มันจัญไรๆน่ะ" โห ตอนนั้นี่เซ็งเลย โดนเด็กเลานจ์ด่าจัญไร (หัวเราะ)

ทำงานเกี่ยวกับตรงนี้ วันๆคิดถึงเรื่องอย่างว่าบ่อยไหม?
มันต้องเป็นงานประจำเลยแหละครับ บางทีตอนเลือกรูปก็ต้อง หือ ท่านั้นท่านี้ เพราะว่าเขาจะมี Post บาง Post มันก็จะล่อแหลมไปนิดหนึ่ง เราก็เอาลงหนังสือไม่ได้ ผมก็เก็บเอาไว้ใน Computer เอาไว้ดู (หัวเราะ)

สำหรับคุณ คิดว่าอาชีพนี้คุณน่าอิจฉาไหม?
อาชีพนี้มันก็ต้องน่าอิจฉาอยู่แล้วครับ มันไม่มีอาชีพไหนอีกแล้วที่ได้ดูหญิงทุกวัน (หัวเราะ) ที่สำคัญเขาก็อยากคุยกับเราด้วย เพราะถ้าเป็นคนธรรมดาเขาไปคุย เขาก็ไม่ได้ผลประโยชน์อะไร แต่อันนี้เราเป็น บก. เขาก็... ."ถ่ายหนู ถ่ายหนู" (ถ่ายรูปนะครับ อย่าคิดเป็นอื่น - ฮา)

ยังมีต่อ โปรดติดตามตอนต่อไป . . .